Najsłabsze punkty w budowie sejfu

Najsłabsze punkty w budowie sejfu wynikają z konstrukcyjnych ograniczeń, zastosowanych materiałów oraz technologii zabezpieczeń.

Mechanizmy zamykające

Zamki: Mechanizmy zamykające, takie jak zamki kluczowe, elektroniczne czy szyfrowe, są często najsłabszym elementem sejfu. Mogą być podatne na manipulacje, np. wytrychy, metody „lockpicking” lub ataki siłowe (np. rozwiercanie).

Interfejsy awaryjne: W sejfach elektronicznych interfejsy do odzyskiwania dostępu (np. porty USB lub DIN) mogą być wykorzystane przez włamywaczy do obejścia zabezpieczeń, np. poprzez zwarcie pinów lub użycie narzędzi do analizy mocy.

Ściany i konstrukcja sejfu

Grubość i jakość materiałów: Sejfy wykonane z cienkiej blachy stalowej są bardziej podatne na sforsowanie (np. cięcie, wiercenie, wyważanie). W przypadku tanich modeli jednowarstwowych ich odporność na próby włamania jest minimalna.

Słabe punkty konstrukcyjne: Połączenia między ścianami sejfu lub miejsca montażu rygli mogą być mniej wytrzymałe i stanowić potencjalne punkty ataku.

Drzwi i system ryglowania

System ryglowania: Niewystarczająca liczba rygli, ich mała grubość lub słaba jakość materiału ułatwiają włamanie poprzez wyważenie drzwi.

Brak dodatkowych wzmocnień: Sejfy bez płyt antywłamaniowych w drzwiach są bardziej podatne na rozwiercanie lub przebicie.

Elektronika i oprogramowanie

Ataki bocznokanałowe: Sejfy elektroniczne mogą być podatne na analizę mocy i czasu wykonywania operacji, co pozwala na odczytanie kodu dostępu.

Brak zabezpieczeń przed brute force: Niektóre modele nie posiadają skutecznych mechanizmów blokujących po wielu nieudanych próbach wpisania kodu.

Montaż i masa sejfu

Brak kotwienia: Sejfy wolnostojące, które nie są przymocowane do podłoża lub ściany, mogą być łatwo wyniesione przez włamywaczy.

Niska masa: Lekkie sejfy (poniżej 50 kg) są łatwiejsze do transportu i manipulacji przez osoby nieuprawnione.

Problemy użytkowe

Rozładowane baterie: W modelach elektronicznych brak zasilania może uniemożliwić dostęp właścicielowi, co zmusza do użycia interfejsów awaryjnych.

Zapomniane kody lub zgubione klucze: Procedury odzyskiwania dostępu mogą być czasochłonne i kosztowne.